Tavan arasında eski eşya kutularından birinde bir fotoğraf albümü bulur yaşlı adam. Fotoğraflarabakarken albümlerin arasında oğlunun tuttuğu günlüğü bulur. Oğlunun bir günlük yazdığından bile habersizdir aslında. Yıllar öncesinden, oğlunun o zamanki halleri içini ısıtır, gülümser.
Günlüğü karıştırmaya başlar. Okudukça oğlunun anılarının kendi anılarından farklı olduğunu farkeder.
Aklına çoğu işiyle ilgili olan tuttuğu ajandalar, günlükler gelir. Odasına döner, çalışma masasına oturur, kendi günlüğüyle, oğlununkini yanyana koyar. Karşılaştırarak okumaya başlar.
Her iki günlükte de  35 yıl öncesinin 4 Temmuz tarihli sayfalarını açar. Kendi düzgün el yazısının yanında oğlunun kargacık burgacık yazısıyla bastıra bastıra yazdığı  yorum yüreğini acıtır.

“Jimmy ile beraber boşa harcanmış koca bir gün.  Tek bir balık bile tutamadık.”

“Bugün babamla balığa gittik.  Hayatımın en güzel günüydü.”

Lance Wubbler  TO A CHILD…LOVE IS SPELLED TIME.